Bijna een jaar geleden klopte ze aan, volledig opgebrand

Samen gingen we de uitdaging aan, op zoek naar alle patronen die ervoor hadden gezorgd dat ze nu thuis zat met een burn-out. Een confronterende reis van diepe dalen en hoge hobbels. Laag voor laag gingen we richting de kern, het ontstaan van de patronen. De kindwond.

Niet gezien zijn en daarom jezelf extra zichtbaar maken, ten koste van jezelf. Opnieuw contact leren maken met je eigen behoeftes, jezelf leren zien. Opnieuw je eigen grenzen leren herkennen en deze in praktijk brengen. Dat vraagt om moed! Bijna een jaar geleden… Vandaag hebben met vertrouwen het traject afgerond. ‘Er is zoveel veranderd, jeetje wat ben ik gegroeid. Ik herken mijn blije zelf weer!’ De komende maanden blijven we contact houden en zodra de behoefte er is plannen we een sessie in. Want zo gaat dat met patronen, ze worden deel van wie je bent en dat is prima zolang de balans bewaard blijft. Wat ben ik trots op haar en ontzettend dankbaar dat ik wederom zo’n levens veranderd proces mocht begeleiden!