Dit ben ik als ik boos ben!

3 februari 2022
Door: Willeke Schalley
‘Dit ben ik als ik boos ben!’, zegt hij (4,5 jaar) terwijl hij mij zijn #butsenbofn mannetje laat zien. In eerste instantie vind ik het een opvallend beeld. In de regel wordt boosheid wat expressiever zichtbaar gemaakt. Meer kleur, grotere blokjes, armen omhoog, ondersteboven, etc.
‘Wat voel je in je lijfje als je boos bent?’, vroeg ik aan hem. ‘Niks…?’ vertelde hij mij bijna vragend. En toen viel bij mij het kwartje!
Ik liet hem plaatsnemen op de behandeltafel en deed een testje om te checken hoeveel lichaamsbewustzijn hij ervaart. We begonnen bij de voetjes, ik gaf lichte druk op de bovenkant. ‘Voel je je voetjes?’, vroeg ik hem. ‘Nee!’ antwoordde hij. Ik vervolgde de test, via de onderbenen, heupen, richting de schouders en de nek. ‘Niks!’… Toen ik zijn hoofdje aan de zijkanten zachtjes tussen mijn handen nam en lichtjes druk gaf, riep hij ‘Hé, dat is mijn hoofd!’ De neutrale blokjes en vrij sobere houding van het poppetje vertalen het gebrek aan lichaamsbewustzijn tijdens de boze bui, hij gaat uit contact! Geen wonder dat hij niet kan vertellen waarom hij boos wordt, wat het verloop is en wat hij nodig heeft van zijn ouders op dat moment. Prachtig hoe het lichaam helpt in het vinden van antwoorden! Via ditzelfde lichaam gaan we het lichaamsbewustzijn vergroten door middel van leuke lichaamsgerichte oefeningen. Naast dat dit gaat helpen in het contact maken met de boosheid en in het speciaal de onderliggende behoefte, vormt een goed lichaamsbewustzijn de basis van autonomie en zelfbeschikking!