Wat zie ik aan jou als je boos bent?

Door: Willeke Schalley

‘Wat zie ik aan jou als je boos bent?’

‘Niks!’ antwoord hij (10 jaar).

Ouders melden hem aan i.v.m. boosheid en woede aanvallen. Op school laat hij hier niks van zien maar zodra hij thuis is barst de bom. Met name ten opzichte van zijn stiefvader en jongere broertje uit de boosheid zich. Ouders zijn al jaren gescheiden. Vader herkent zich niet in de hulpvraag, het gedrag speelt vooral bij moeder.

‘Kan ik niks aan je zien als je boos bent of ben je nooit boos?’

‘Ik ben nooit boos!’ Zegt hij terwijl hij de lachende smiley aanwijst.

Ik deel een aantal voorbeelden die moeder benoemde tijdens de intake en hij zegt: ’ja, maar dat is toch niet boos… dat komt omdat het niet eerlijk is!’ Precies. Boosheid is zelden boos. Hij ziet er wel boos uit natuurlijk maar er zit bijna altijd een andere emotie, behoefte of wond onder. Deze jongen worstelt o.a. met loyaliteitsconflicten. En heeft soms het gevoel dat zijn halfbroertje met zaken wegkomt en hijzelf onder de loep ligt. Waar komt dit gevoel vandaan en wat kunnen we ermee?

• Stap 1: is hem gaan helpen inzicht te krijgen in ‘wat voel ik, wat denk ik en wat laat ik zien’. Hem helpen contact te maken met zijn emoties en helpen in de regulatie ervan. Leren zijn behoeftes uit te spreken;
• Stap 2: deze loopt meestal parallel aan de behandeling van het kind; met het systeem aan de slag! Met beide opvoeders samen en individueel.

Op welke plek staat iedereen, is er binding, ordening en balans? Volgende week staat de evaluatie gepland. Wat heeft dit gezin hard gewerkt. Niet altijd gemakkelijk om met je billen bloot te moeten… De balans is hersteld en deze jongen heeft tools in zijn rugzakje die hem een leven lang van dienst zullen zijn. Ik vraag hem gisteren wat het traject heeft opgeleverd: ‘Ik noem mijn stiefvader nu mijn bonusvader, want we vinden elkaar lief en er is geen verschil meer!’

Wat heb ik toch dankbaar werk!