jongen speelt met labradoodle. Labradoodle heeft een pootje

Woorden doen ertoe!

3 juni 2025

Door: Willeke Schalley

 

Een scheiding betekent het einde van een relatie tussen twee volwassenen. Voor een kind is het echter veel meer: het betekent dat zijn of haar basis, het gezin zoals het was, verandert. Midden in die verandering staat een kind met twee ouders van wie het evenveel houdt. En juist daarin schuilt iets kwetsbaars – de loyaliteit van het kind.

Kinderen zijn van nature loyaal. Ze willen beide ouders gelukkig zien. Ze willen niemand teleurstellen. Als een kind merkt dat het niet ‘vrij’ kan houden van beide ouders, ontstaat er innerlijke spanning. Daarom is de manier waarop je als ouder over de ander spreekt, van wezenlijk belang.

Woorden die verbinden of verscheuren

De woorden die je gebruikt wanneer je over je ex-partner spreekt – zeker in het bijzijn van je kind – hebben kracht. Kinderen luisteren niet alleen naar wat je zegt, maar ook naar wat je niét zegt, je toon, je blik, je zuchten.

Kleine opmerkingen zoals “Je vader is wéér te laat” of “Je moeder denkt altijd aan zichzelf” lijken onschuldig of zelfs terecht, maar komen bij een kind aan als onuitgesproken opdrachten: kies een kant. Terwijl een kind dat helemaal niet wil. Het wil simpelweg van beide ouders mogen houden, zonder schuldgevoel.

Taal die helpt

Kies bewust voor woorden die veiligheid en neutraliteit uitstralen. Bijvoorbeeld:

  • “Papa en ik hebben gekozen om apart verder te gaan, maar we houden allebei nog evenveel van jou.”
  • “Mama en ik denken soms anders over dingen, maar we willen allebei dat jij gelukkig bent.”
  • “Ik begrijp dat je papa mist. Het is oké om dat te voelen.”

Soms betekent dat ook dat je even op je tong moet bijten. Niet omdat je de waarheid ontkent, maar omdat je het kind beschermt tegen een conflict dat het niet van hem of haar is.

Een cadeau voor het leven

Door je kind de ruimte te geven om loyaal te blijven aan beide ouders, geef je het een gevoel van innerlijke rust. Je voorkomt dat het kind zichzelf moet splitsen in “wie het bij mama is” en “wie het bij papa is”. Je leert het dat liefde geen keuze hoeft te zijn tussen twee kanten, maar een brug mag zijn tussen beiden!